JERZY LIEBERT [Uczę się ciebie, człowieku…] Uczę się ciebie, człowieku. Powoli się uczę, powoli. Od tego uczenia trudnego Radu e się serce i boli. O świcie nadzie ą zakwita, Pod wieczór niczemu nie wierzy, Czy wątpi, czy ufa — ednako — Do ciebie człowieku należy. Uczę się ciebie i uczę I wciąż cię eszcze nie umiem — Uczenie się siebie jest trudne jak mówi Jerzy Liebert („Uczę się ciebie człowieku”). Towarzyszy mu rozdarcie wewnętrzne oraz zagubienie: radość i smutek, nadzieja i zatracenie wiary, ufnośc i zwątpienie ale jest niezbędne i trwa powoli, nieustannie, przez całe życie choć poeta wątpi w osiągnięcie ostatecznego rezultatu. Że ziemia wokół smutnie sierocieje, I jak przeczucie nadchodzącej burzy. Czasem porywczy, chłodny wiatr zawieje. Znużeniem wszystko, wyczerpaniem tchnie, Uśmiechem cichym schyłku i więdnienia, Co u rozumnej się istoty zwie. Podniosłą wstydliwością jej cierpienia. Fiodor Tiutczew. przełożył K.A.Jaworski. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur. Ten utwór jest w domenie publicznej. Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki Fundacja Nowoczesna Polska zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur. Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki. Zasób opracowany na podstawie: Jerzy Liebert, Kołysanka jodłowa, wyd. J. Mortkowicza, Warszawa 1932 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury ( Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ. Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Katarzyna Dug, Weronika Trzeciak. Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska Ilustracja na okładce: Tim Pierce@Flickr, CC BY zapytał(a) o 18:15 Notatka na temat wiersza Jerzego Lieberta pt. Uczę się Ciebie człowieku WIERSZ ! Prosze o szybką odpowiedź!Liebert JerzyUczę się ciebie człowiekuUczę się ciebie, człowiekuPowoli się uczę, powoliOd tego uczenia trudnegoRaduje się serce i świcie nadzieją zakwitaPod wieczór niczemu nie wierzyCzy wątpi, czy ufa-jednako-Do ciebie, człowieku należyUczę się ciebie i uczęI wciąż cię jeszcze nie umiem-Ale twe ranne wesele,Twą troskę wieczorną rozumiem. Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 07:27 Moim zdaniem osobą występująca w wierszu jest sam człowiek chcący zrozumieć drugą liryczny mówi o tym, że trzeba się uczyć się człowieka znaczy poznawać boli, gdy poznajemy złe stronyczłowieka, raduje się gdy poznajemy dobre liryczny deklaruje miłość bez względu na to czy zna człowieka czy go nie mówiąca ujawnia tutaj sporo swoich cech takich jak dociekliwość,chęć wreszcie zrozumieć ludzka naturę,lecz nie potrafi,nie ''Uczę się ciebie, człowieku Powoli się uczę, powoli '' świadczą o wielkiej determinacji i stawianiu sobie celów myślę, że jeżeli większość ludzi była taka na świecie było by o wiele więcej szczęścia. Arturezg odpowiedział(a) o 11:04 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub * * * (Uczę się ciebie człowieku...) Jerzy Liebert Uczę się ciebie człowieku. Powoli się uczę, powoli. Od tego uczenia trudnego Raduje się serce i boli. O świcie nadzieją zakwita, Pod wieczór niczemu nie wierzy, Czy wątpi, czy ufa - jednako - Do ciebie, człowieku, należy. Uczę się ciebie i uczę I wciąż cię jeszcze nie umiem - Ale twe ranne wesele, Twą troskę wieczorną rozumiem. Strona główna

jerzy liebert uczę się ciebie człowieku